Boer Nico, onze landheer, wil van het oude braakliggende volkstuinencomplex weer weiland maken. Een ogenschijnlijk onmogelijke opgave voor een boer die daar geen grote machines tegenaan wil gooien.
Het afgelopen jaar hebben we daar pruimen, appels en vooral ook kroosjes geplukt en Boerin Suuske heeft daar heerlijke jam van gemaakt. Een maand geleden zagen we vreemde lui het land van de buurboer oprijden. gewapend met aanhangwagens, kruiwagens en kettingzagen togen ze naar het land en begonnen her en der bomen te zagen. Sommigen deden dat heel netjes, maar enkele gasten zagen alleen lekker brandhout en geen weiland met bijvoorbeeld een omheining. Erg lastig dat soort obstakels die je de weg naar de open haard versperren.
Maar deze kleine ellende werd door Boer Nico zelf afgeroepen. Hij heeft een advertentie gezet dat mensen daar zelf gratis hun haardhout kunnen gaan zagen. En aldus geschiedt. Een kapot hek en diepe sporen op het land worden voor lief genomen. En als het allemaal zo zit, dacht Boer Jennes, dan wil ik daar ook wel een “houtje” van meepikken.
Een aantal mooie peren- en appelbomen, hoogstamfruit, is al geveld. Maar van een mooie stam van een zwarte els heb ik een paar mooie hakblokken kunnen maken. Er lag nog mooi berkenhout en nog wat vergeten kant-en-klare stammetjes. Verder stond de Kroosjesboom er nog. De onderste 1,5 meter is ooit voorzien van kippengaas die zich in de stam genesteld heeft. Daar zet je geen kettingzaag in. Daarboven is deze boom blijkbaar nog niet interessant geweest voor het houthakkersgilde.
Dus had ik een keuze. De boom laten staan in de hoop dat ie volgend jaar nog kroosjes mag dragen, of zelf zoveel mogelijk er vanaf zagen en hout edel gebruiken omdat je weet dat het een oer-Hollandse ouderwetse boom is. Ik koos voor het laatste. De kleinere takken heb ik laten zitten. Als de boom volgend jaar niet door een trekker uit de grond getrokken wordt, dan komen er misschien toch weer kroosjes aan…
Laat wat van je horen