Het afgelopen weekend zijn we weer naar Zweden gegaan. Deze keer in het kader van netwerken. We hebben weer een verblijf geboekt bij de Scoutgården in Grövelsjön om eens te kijken hoe het er is als de sneeuw gesmolten is en de zomer nog volop van zich laat zien. Nou ja, naast de zon laat ook de regen zich welgevallen en dat biedt al meteen een andere blik op de Scoutgården. Het dak van het kleine huis lekt.
Zaterdagochtend brengen we eerst een bezoek aan Lars Ericsson. Hij is hoteleigenaar van het Storsätra Fjällhotell en voorzitter van de plaatselijke club van toerismebedrijven. Zo gaat dat in Zweden, en met name in deze gemeente. Netwerken door mensen op te zoeken en met ze een informeel gesprek te voeren. Lars stelt voor dat we een presentatie van onszelf maken en belooft deze te verspreiden onder alle leden van de club en andere mensen die hij kent.
In de middag zoeken we Beate Hertenstein op. Zij is samen met haar man Werner een jaar of tien geleden naar Zweden geëmigreerd vanuit Duitsland. Hij is kok in Idrefjäll en zij runt Grövelsjön Alpacka. Voor ons brengen ze een schat aan ervaring mee en uiteraard kennen ze net als Lars “iedereen” in de gemeente Älvdalen. Daarna gaan we nog even op zoek naar onze rendieren van Peter & Helena. Niet alleen voor Lovis, maar met name ook voor Lila Dijna, het jonge kalfje.
Maar als we zondagochtend een bakje koffie gaan drinken in Renbiten, horen we slecht nieuws… Lila Dijna is ernstig ziek aangetroffen en Peter en Helena zijn met haar met spoed naar de dierenarts gegaan. ’s Avonds zoeken we Helena op en vol verdriet vertelt ze ons dat Lila Dijna is gestorven. Ik besef dat dit één van de laatste foto’s zijn die van haar gemaakt zijn.
Zondag overdag rijden we richting het zuiden, naar Älvdalen. We willen alle huizen die we interessant vonden eens bezoeken. Een mooie blokhut in Björnliden, een voormalig ziekenhuis in Särna en een oude school in Lövnäs. De oude school en het voormalig ziekenhuis trekken nog het meest onze aandacht. De oude school ligt in een prachtig buurtschapje, maar ligt 40 kilometer verwijderd van het dichtstbijzijnde dorp, Älvdalen. Het voormalige ziekenhuis vinden we echter heel bijzonder en we besluiten hierover eens wat meer te weten te komen.
Maandag hebben we een afspraak met Lis Karlsson in Särna. Met haar gaan we praten over wonen en werken in de gemeente. Dit was een heel erg informatief gesprek! Zij en haar collega’s begeleiden bedrijven en werkzoekenden in de gemeente. Eerder hadden we al zo’n fijn gesprek met haar manager Runi Wold. De gemeente doet echt haar best om ons te helpen en dat waarderen we ten zeerste. De volgende ochtend wordt Sandra al gebeld door haar collega Karin Ardefelt.
Als we dinsdagmiddag terugrijden naar Oslo, hebben we allebei weer dat warme gevoel dat alles gewoon goed gaat komen.
Laat wat van je horen